Müminin hayatı ayağı toprağa bastığından beri hiç değişmedi ve de değişmeyecek, nasıl değişsin ki son hükümler verilmiş ve yazılan yazılmış, indirilen inmişken... bu yüzden bu yazıyla biraz uyandırmak istedim uyumaya çalışan bu ümmetin çoğunluğunu malesef sayımız azalıyor... şükür ki saflar ayrılıyor...
Onlar ve biz! Bazen bakıyorum onlar çok çabuk artıyor kim mi onlar?... Bakalım kimmiş onlar. Bizler tek tabaktan sünnet üzere yeriz, onlar ayrı tabak ayrı dünya... Bizler yerde otururuz, onlar hep yukarlarda... Bizler anne babaya bir ömür boyu saygı ve ihtimam gösteririz, onlar bir günün bir saati kutlama yapar... bizler alaturka onlar alafranga helalarız... Bizler az yemek yapar yemeğin dibini sıyırırız, onlar en ala yemeğe bir çatal vurup gerisini, sanki onlar o fransız yemeklerini hasretle bekliyormuş gibi hayvanlara ikram eyler... bizler hayvanları kendi dünyalarında severiz, onlarsa hapsettikleri, kendi dünyalarında... bizler hastalığı da rahmet sayar sabretmeğe çalışırız onlarsa ellerine bir diken bile batırmamak için onca çabaya girer... işte bizim önemsiz saydığımız onca şey, aslında ne kadar önemli, ah birde düşünebileydik... Siz hiç yer sofrasında bir avrupalı gördünüz mü ama ben masada yiyen çok müslüman gördüm bunlar ne kadar önemsiz görünse de aslında bizler, TEK millet oluşturulmaya çalışılıyoruz, oysaki Peygamberimin yaptığı ne güzel örnek ti saçını dahi onlar gibi taramıyordu...
YAKUT
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder