Rahman olan Allah'ın yarattığı insanı neşelendiren ve onu başka bir aleme götüren güzelliklerden biride çiçeklerdir. Onların kokusu, narin görünüşleri ve masumiyetleri bir çok insanın yumuşamasına sebeptir, bunu bilen insanoğlu acımadan katleder, doğruya her şey insan içindir... Aslında genel anlamda bakacak olursak, kesilmiş çiçeklerin ihracı ithali hep gavuroğlugavurlardan çıkmıştır. Çünkü onlar için her şey "kullan ve at" tır, önemli olan ise onların ulaşmak istedikleridir. Düşünüyorumda sevgililer günü, anneler günü, babalar, bebeler, ebeler, dedeler günü derken nekadar çok cana kıyılıyor, onca çiçek birkaç günlük zevk için heba oluyor. Sevdiğiniz insanlara dalında çiçek vermek istemezmiydiniz? ama doğru ya ozaman o çiçeğe, çiçek ölene kadar bakmak zorundasın bakmadığın takdirde size çiçeği veren sizin ona değer vermediğinizi düşünüp üzülür eniyisimi işin kolayı, kopar çiçeği sonrada at çöpe, ne veren üzülsün nede alan yorulsun... İşte batı toplumunun yaşama kuralları ve çöpe dönen dünyada doymayan insanlar, her zaman yenisi, her zaman başkası, herzaman en iyisi... Oysa ki bir çiçek dalında, toprağında yıllarca açar ve her zaman Rabbini zikr eder, yeterki sabır olsun, yeterki emek olsun. Emeksiz yaşamayı gaye edindirenlerin oyununa gelmeyelim ve bu saçmasapan adeti yıkalım sevdiklerimize dalında toprağında çiçek verelim eğer onlar bizi seviyorsa...YAKUT
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder